Od Glücka "Nie taka nudna szkoła" cz. 1

Styczeń 2025 r.

Glück przyszedł na lekcję polowania. Obok niego usiadła Naida.

- Skoro wiecie już jak polować na kraby, to podzielcie się na dwójki. Każda para ma upolować co najmniej jednego kraba - powiedziała Yuki.

Co to są kraby? Zastanowił się Glück. Po chwili przypomniał sobie, że Naida mówiła mu coś o krabach. Nie mógł sobie przypomnieć co, więc postanowił zapytać Sticky'ego. Może on pamięta.

- Co to są kraby, Sticky?

Patyk nie odpowiedział.

- No to mi pomogłeś - powiedział z sarkazmem.

- Kraby to małe opancerzone stworzenia ze szczypcami - wtrąciła Nadia.

- Aha.

Glück zobaczył jak Nadia się oddala i idzie w kierunku jakiegoś wilka. Chwilę później do waderki podeszła różowo-fioletowa wilczyca.

- Ja idę z Mortim - powiedziała Naida.

- Ja byłam pierwsza, możesz iść z kimś innym - odpowiedziała druga.

Basior ominął kłócące się wilki i podszedł do Glücka.

- Cześć, jestem Morti.

- Cześć, ja jestem Glück.

- Po co ci ten patyk?

- To jest mój najlepszy przyjaciel - Sticky. Chcesz iść ze mną polować na kraby?

- Okej.

Glück zobaczył zawiedzione spojrzenia dwóch waderek. Wilki poszły polować na kraby. W trakcie poszukiwań basior dowiedział się od Mortiego jak dokładnie wyglądają kraby i jak je zabić. Po dłuższej chwili Morti zapytał:

- Dlaczego ten patyk to twój przyjaciel?

- To jest Sticky! - oburzył się. - Kiedy byłem mały, musiałem uciekać z watahy. Byłem sam przez kilka tygodni... może nawet miesięcy, aż znalazłem Sticky'ego. Od tej pory to mój jedyny przyjaciel...

Basiory szły dalej. W końcu zobaczyli poruszenie za wydmą. Morti skoczył, jednak zamiast kraba złapał Naidę.

- Uważaj!

- Przepraszam, myślałem że jesteś krabem - powiedział basior.

Wtedy Glück zobaczył prawdziwego kraba. Pobiegł do niego i nie mając wyboru, wbił Stickyego prosto w sam środek głowy kraba. Glück wyjął ze zwierzęcia swojego przyjaciela. Następnie wziął trupa i zaniósł go do Mortiego i Naidy.

- Brawo! - pochwalił go Morti.

- Z kim jesteś w parze? - zapytał Naidę.

- Jestem sama.

- Czemu? - spytał Morti.

- Bo została mi tylko Elanor.

- To czemu nie poszłaś z nią? - zapytał Glück.

- Bo jej nie lubię!

- Możemy ci pomóc... - zaproponował Morti.

- Dzięki!

Trzy szczeniaki poszły dalej szukać krabów. Po drodze spotkali parę wilków, które wracały już z krabem do Yuki.

- Cześć - powiedzieli.

- Łał, wy też złapaliście kraba! - krzyknęła Naida.

Szli dalej przez plażę. Po krótkim czasie nareszcie zobaczyli swoją kolejną ofiarę. Glück odłożył Sticky'ego i trupa, a Naida pobiegła po patyk. Morti i Glück rzucili się na kraba, jednak ten zrobił unik. Zaczęli go gonić. Po chwili Naida wróciła z patykiem i chcąc zabić kraba trafiła Glücka w nos. Kij wbił się głęboko w piasek. Glückowi łzy pociekły z bólu. Morti gonił kraba jeszcze przez chwilę, ale ten umknął.

- Jak on mógł nam uciec - powiedziała sfrustrowana.

Wilki zabrały patyki i trupa. Zawiedzeni ostatnią porażką poszli dalej. Szukali ich przez długi czas. Po kilku minutach zobaczyli kraba, Morti wziął patyk i trafił w zwierzę. Kiedy basior wyjął patyk, poruszając przy tym lekko krabem, Naida wyrwała mu go i dźgnęła go jeszcze raz.

- Zabiłam go!

- Nie, ja go zabiłem! - zirytował się Morti.

- Jeszcze się ruszał - odpowiedziała.

- Ta, na pewno - burknął.

Szczeniaki wzięły swój łup i ruszyli w drogę powrotną. Szli przez chwilę, aż dotarli do watahy. Zanieśli trupy do Yuki i skończyli lekcję.

<c.d.n.>

Uwagi: Jeśli od kogoś nie ma odpowiedzi, nie zapisujemy tego z pomocą kropek. Zamiast tego mówimy o tym w narracji. Powtórzenia.